Eerlijke antwoorden, zonder taboe.
Waarin verschil ik van andere begrafenisondernemers?
'HOE HET HOORT' telt dat nog? kan het ook anders?
Ik hoor niet bij een bekende begrafenisfamilie en draaide geen jaren mee in een groot uitvaartbedrijf. Ik heb geen eigen wagenpark, funerarium, aula en personeel. En dus ook geen hoge vaste kosten. Ik ben onafhankelijk, niet gebonden aan afspraken met leveranciers. Hierdoor zijn de keuzemogelijkheden heel groot en vrij van verplichtingen.
Ik werk niet met marges op bijvoorbeeld kisten, ik ben daar absoluut transparant in. Ik heb mijn begeleidingstarief en verder geen ander financieel model om klanten onnodige supplementen aan te rekenen.
Ik kom uit een wereld waar design en trends belangrijk zijn, en leerde de voorbije 20 jaar heel klantgericht te werken. Mijn creatieve brein maakt me flexibel en zorgt dat ik de dingen anders aanpak. Los van vastgeroeste gewoontes en ouderwetse protocollen.
Begrijp me niet verkeerd: ik vind tradities waardevol, zolang ze maar passen bij de klant. Maar ik vind het nog waardevoller om samen te zoeken naar iets echt passends en verrassends. Ik organiseer uitvaarten die relevant zijn in onze huidige maatschappij. Daarbij hou ik rekening met de impact op het grotere geheel: onze planeet en onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Pure persoonlijke begeleiding, jullie empoweren en volledig beschikbaar zijn, dat is mijn missie. Ik streef dan ook niet 200 uitvaarten per jaar … Kwaliteit gaat voor mij boven kwantiteit.
Ja, het kan anders. Te beginnen met de plek waar je de afscheidceremonie houdt. Een kerk of aula kan heel waardevol zijn maar is geen verplichting. Waarom niet in je eigen tuin? In het stamcafé waar de overledene graag kwam? Of al wandelend of fietsend?
Iemand opbaren kan ook thuis, in de vertrouwde omgeving. Voor onze overgrootouders was dat heel gewoon. Een koele, zakelijke of trieste setting schept meteen zoveel afstand …
En waarom van de koffietafel geen hartverwarmende spaghetti-avond maken? Of herinneringen ophalen rond een soepbar? Er is zoveel gezellig en gezond comfortfood voorhanden, ook mobiel, dankzij foodtrucks.
Je mag trouwens kiezen om alles zelf te doen. Uitgebreid of net heel kleinschalig en intiem. Ook het inschakelen van een begrafenisondernemer is geen must.
Heel veel dingen hebben met geld te maken. Dat vind ik verkeerd, het wringt ethisch. Mensen zijn op het moment van dood en afscheid enorm kwetsbaar. Daar handig op inspelen vind ik onaanvaardbaar.
Het is belangrijk om bij die zaken stil te staan en niet zomaar alles vanzelfsprekend te vinden en zo aan te nemen. Omdat het nu eenmaal zo hoort of gangbaar is. Not.
als ik liever het lichaam niet thuis hou, wat dan?
wat als ik mijn lichaam aan de wetenschap wil geven?
Trøst koos bewust niet voor een eigen funerarium. Ik werk samen met het mortuarium van ZNA Middelheim, GZA Augustinus en de opbaarlocaties van collega's uit Antwerpen of daarbuiten in overleg.
De meerwaarde van je geliefde opbaren in een vertrouwde omgeving is zeker het overwegen waard. Dat hoeft niet in je woning, maar kan bijvoorbeeld ook in het tuinhuis, het atelier van een dierbare vriend of een andere fijne plek die je tijdelijk ter beschikking hebt.
Als je dat wilt, kunt je je lichaam, na overlijden, ter beschikking stellen van de wetenschap. Je lichaam wordt dan gebruikt voor medisch-wetenschappelijk onderwijs en onderzoek.
Dat doe je door een eigenhandig geschreven, gedateerde en ondertekende verklaring op te stellen en die naar een universitaire instelling naar keuze te sturen. Neem vooraf contact op met de universitaire instelling die je kiest, want de nodige documenten en voorwaarden kunnen verschillen. Via de website van het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming vind je de contactgegevens van de Vlaamse universiteiten.
ben ik verplicht een HOUTEN kist te nemen?
Nee, je kan ook kiezen voor een kist of mand gemaakt uit wilgentakken. Een veel duurzamere optie, want wilgentakken worden lokaal geoogst en groeien snel weer terug.
Er zijn ook ecologische kisten in mycelium of fairboard (karton)
Nog een mooie optie: een lijkwade met baar.
Voor een kist die 'afwijkend' is en die voor crematie gebruikt wordt, moet er vooraf wel even contact worden opgenomen met het crematorium.
Wie kan bij mij terecht?
Mensen die het net iets anders willen en een persoonlijke invulling belangrijk vinden. Mensen die stilstaan bij hun impact op deze planeet. Mensen die schoonheid en ontroering appreciëren. Moedige mensen in een palliatief traject die hun afscheid zelf mee willen regelen. Ik help hen met veel warmte en liefde. In alle eenvoud, of uitgebreid. Zoals gewenst.
Ik stel graag zaken in vraag en probeer kritisch te blijven, in mildheid. Het is fijn als families dat ook doen. Dat werkt, ook in zo’n heftige periode. Daarvoor is het belangrijk dat het echt klikt, dat we elkaar vertrouwen, dat het goed voelt.
Waarvoor kunnen mensen bij MIJ terecht?
In de eerste plaats voor uitvaartbegeleiding met raad en daad.
Op voorhand, door te praten over wensen. Heel belangrijk om daar bewust bij stil te staan. Ik geef duidelijke en juiste info, over wat kan, wat moet en wat het kost. Ik bied duurzame en eerlijke alternatieven aan.
Als begrafenisondernemer kan de uitvaart van A tot Z organiseren: van verzorging, overbrenging, administratie tot afscheid.
Als mensen achteraf nood hebben aan extra ondersteuning, laat ik me ondersteunen door diverse (rouw)experten van onder andere Verbinding in Verlies.
Verder draag ik graag bij aan bewustwording, door de dood weer bespreekbaar te maken en te pleiten voor een waardevol afscheid. Dat doe ik met sensibiliserende talks, als gastcurator, door het organiseren van toonmomenten, expo’s en infosessies. Zo waren er al het prachtige ‘De omhelzing’ en de TRØST-momenten. Mensen verbinden en laten zien dat de dood doodgewoon is, maakt mijn missie nog dankbaarder.
een lijkwade, wat is dat?
De wet voorziet dat het lichaam bedekt moet zijn. Maar dat hoeft niet in een kist. Een lijkwade is een groot laken of deken waarin je overleden geliefde wordt gewikkeld. Het is een zachtere manier van opbaren, aaibaarder ... Misschien heb je thuis wel een mooie doek, een souvenir van een reis bijvoorbeeld, of kan je zelf goed naaien of vilten.
Als je voor een lijkwade kiest, heb je ook een draagbaar nodig. Dat is een soort van plank, halve kist of mand met handvaten om de overleden persoon te dragen, in het graf te laten zakken, of naar het crematorium te brengen. Je kan dit ook zelf maken. Kies voor duurzaam, gecertifieerd hout - liefst populier - in de juiste afmetingen.`
een uitvaart, wat kost dat?
wat als ik al een uitvaartverzekering heb?
De bedragen zijn heel uiteenlopend. Wil je enkel het hoogstnoodzakelijke, kan je ook wat dingen zelf regelen en verkies je een heel eenvoudig en intiem afscheid? Dan is het kostenplaatje waarschijnlijk kleiner dan 4000 euro.
Met veel toeters en bellen, een exclusieve locatie, een massa genodigden en een luxueuse kist of wade kan het budget hoog oplopen.
Gemiddeld kost een uitvaart 6000 tot 10000 euro. Jij bepaalt het budget. Jij kiest waar je je centen aan wil geven en wat je belangrijk vindt. Op mijn pagina rond kosten vind je enkele voorbeelden
No stress. Je bent sowieso vrij om te kiezen met wie je in zee gaat, ook al wordt dat vaak anders beschreven ... Heb je ergens een uitvaartverzekering lopen maar wil je wel door mij geholpen worden? Geen enkel probleem. Ik werk onafhankelijk en jij mag zelf je uitvaartondernemer kiezen.
Er zijn twee vormen van uitvaartverzekeringen: natura en kapitaal. Wat precies gedekt wordt, hangt af van de voorwaarden. De verzekeraar kan je erop wijzen dat het duurder is wanneer je iemand anders kiest. Dat is niet altijd zo. Een bijzondere uitvaart op maat kan zelfs voordeliger zijn.
wat raad ik je aan, als je te maken krijgt met een overlijden?
OVER welke vragen kan je al nadenken?
Informeer je liefst op voorhand. Dan heb je tijd om bewuste keuzes te maken. Op het moment dat iemand overlijdt, ben je kwetsbaar. Je hebt geen tijd, zin of fut om te vergelijken, te discussiëren en te experimenteren. Niet iedereen gaat daar correct me om. Er is zoveel niet geweten, er is weinig transparantie …
Als het zover is: blijf bij jezelf. Laat je niet overrompelen. Werk samen met iemand waar je je goed bij voelt. Durf te vragen, voor te stellen. Wat je voelt is vaak hetgene dat juist is. Doe actief mee waar het kan. Door het rouwbericht zelf te maken, mee de laatste verzorging te doen, bloemstukjes te maken, een aandenken te bedenken … De dood en de uitvaart zijn pijnlijke maar unieke momenten. Jij mag ze op jouw manier onvergetelijk maken.
Wat vind je in het algemeen belangrijk voor het afscheid?
Wat is het budget dat je kan en wil besteden?
Kies je voor een kist of een lijkwade met baar?
Willen jullie samen de kist sluiten of de lijkwade dichtvouwen?
Wil je iets bij de overledene achterlaten: een tekening, brief …?
Wens je een laatste groet te organiseren?
Hoe zie je de ceremonie of een ander ritueel: in intieme kring of groter?
Eventueel een wandeling in de natuur samen?
Wie wordt er uitgenodigd? Waar en wanneer?
Wil je iets te eten of te drinken aanbieden?
Wat met muziek, aankleding?
Wat wil je op het overlijdensbericht zetten? Hoe wil je het versturen?
Hoe beperk ik de kosten?
Het kostenplaatje verkleint door creatief na te denken. Een van mijn sterktes. Denk aan een locatie van een goede kennis, je eigen tuin, in de vrije natuur, het scoutslokaal ... Je kan zelf een kist maken, of een mooie doek die je al hebt gebruiken als wade. We kunnen samen de laatste verzorging doen. De overledene zelf dragen, met familie en vrienden. Een natuurlijke thuisopbaring is in de meeste gevallen goedkoper dan het huren van een koeling. Je rouwbrieven digitaal versturen, zelf bloemstukjes maken, zelf voor eenvoudige catering zorgen ...
Er is zoveel moois mogelijk voor minder geld. Als je wil, kijk en denk ik mee.